آب ژاول
آب ژاول یا مایع سفید کننده به هر محصول شیمیایی که به صورت صنعتی تولید و برای حذف رنگ ازپارچه یا الیاف یا تمیز کردن یا از بین بردن لکه ها در فرایندی به نام سفید کردن استفاده می شود گفته می شود .اغلب به طور خاص به محلول رقیق هیپوکلریت سدیم اشاره می کند که به آن “سفید کننده مایع” نیز می گویند.
بسیاری از سفید کننده ها داری طیف وسیعی از خواص ضد باکتریایی هستند و برای ضدعفونی مفید هستند و در بهداشت استخر ها برای کنترل باکتری ها ،ویروس ها وجلبک ها و در بسیاری از مکان هایی که شرایط استریل مورد نیاز است استفاده می شوند. آنها همچنین در بسیاری از فرایند های صنعتی ، به ویژه در سفید کردن خمیر چوب استفاده می شوند. سفید کننده ها کاربرد هایی جزئی دیگری نیز دارند مانند از بین بردن کپک ، از بین بردن علف های هرز و افزایش طول عمر گل های بریده شده.
سفید کننده ها با واکنش به بسیاری از ترکیبات آلی رنگی مانند رنگدانه های طبیعی و تبدیل آنها به رنگ دانه های بی رنگ عمل می کنند.درحالی که بیشتر سفید کننده ها عوامل اکسید کننده هستند (مواد شیمیای که می توانند الکترون ها را از سایر مولکول ها حذف کنند) ،برخی دیگر عوامل کاهنده هستند (که الکترون هارا ازاد می کنند).
کلر ،یک اکسید کننده قوی ،عامل فعال در بسیاری از سفید کننده های خانگی است. از آنجا که کلر خالص یک گاز خورنده سمی است ،این محصولات معمولا حاوی هیپوکلریت هستند که در صورت نیاز کلر آزاد می کند. “پودر سفید کننده” معمولا به معنای فرمولاسیون حاوی هیپوکلریت کلسیم است.
عوامل سفید کننده اکسید کننده که حاوی کلر نیستند معمولا بر اساس پراکسید هایی مانند پراکسیدهیدروژن ،سدیک پرکربنات و سدیم پر بورات است. به این سفید کننده ها “سفید کننده بدون کلر” ،”سفید کننده اکسیژن” یا “سفید کننده بدون رنگ” گفته می شود.
سفید کننده ها به طور کلی با بسیاری از مواد آلی دیگر به غیر از رنگدانه های رنگی مورد نظر واکنش نشان می دهند ،بنا بر این می توانند مواد طبیعی مانند الیاف ،پارچه و چرم را ضعیف کرده یا به آن ها آسیب برسانند و عمدا رنگ هایی مانند نیلی جین را استفاده می کنند. به همین دلیل ،خوردن محصولات ،تنفس دودها با تماس با پوست یا چشم می تواند باعث آسیب به سلامتی شود.